Johannes Calvijn (1509-1564) beschouwde het als zijn voornaamste taak de bijbel uit te leggen. Zijn exegese krijgt in het Calvijnonderzoek meer en meer aandacht. De auteur wil daaraan een bijdrage leveren door Calvijns exegetische methode te beschrijven zoals die in zijn Commentaar op de Psalmen (1557) naar voren komt.
De auteur geeft eerst weer hoe de psalmen in de tijd voor Calvijn uitgelegd werden. Omdat de psalmen vaak in het Nieuwe Testament geciteerd worden, gaat de auteur na wat dit voor effect heeft op Calvijns uitleg van de psalmen. Boeiend is het te zien hoe Calvijn duidelijk maakt wat de psalmen 'voor ons' betekenen.
De resultaten van zijn onderzoek vat de auteur samen in een beschijving van Calvijns exegetische methode, waarbij vooral aandacht wordt geschonken aan de relatie van Calvijns exegese met die van de Joodse geleerde David Kimchi.