Cornelis Veenhof maakte furore als gereformeerd predikant en vertolker van het gedachtegoed van de reformatorische beweging die in de jaren dertig en veertig opgang maakte in de Gereformeerde Kerken. Hij ging mee met de Vrijmaking en werd hoogleraar aan de Theologische Hogeschool van de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) van 1946 tot 1968.
Hij was een geliefd spreker en zijn boek Prediking en uitverkiezing (1959) behoort tot de canon van de vrijgemaakte traditie. Pijnlijk was dat na de breuk van de Vrijmaking in de jaren zestig de kerkelijke wegen opnieuw uiteengingen.
Theologen en historici, en zijn beide zonen, dragen bij aan deze bundel over diverse aspecten van zijn werk en leven: van zijn politieke en sociale opvattingen en zijn afwijzing van het communisme tot zijn visie op de prediking.