Beschrijving
In ‘Afgaand tij’ laat Jaap van ’t Veer zich
zonder omhaal van woorden diep in de ziel
kijken, evenals in zijn eerdere dichtbundels
en boeken. De gedichten – eenvoudig,
helder, diep – zijn als waterpoelen, soms
waterstromen: je kunt er gemakkelijk aan
voorbij gaan, maar als je stilstaat en kijkt,
luistert, voelt, dan gebeurt er iets met
je. Iets dat je hart afwisselend verstilt,
versnelt, verruimt.
De teksten ademen een stille intimiteit.
De intimiteit tussen man en vrouw, tussen
vrienden, tussen mens en natuur. Zelfs –
het meest ontroerend – tussen de dichter
en de naderende dood. In het deel getiteld
‘De laatste etappe?’ geeft Jaap zich over
aan het afgaand tijd, laat hij zich gewillig
meelokken, wie weet voorgoed. Daarom
doet dit het lezen van dit boekje pijn.
En toch krimpt het hart al lezend niet
ineen; integendeel, het gaat open, rijst op:
want deze dichter deelt met ons de pijn
van de hoop.
Stephen Teeuwen, journalist
Boeken van Jaap van t Veer: